De trein stoppen doe je zo!

Vandaag even uitpuffen van de wandeling, wordt ik gebeld door een vriendin: mijn hond loopt over het spoor – je weet wel, met echte treinen – kun je mij helpen, want Ti (zo heet de hond) komt niet naar mij toe en straks komt ze onder een trein. 3 sporen rails en heel veel treinverkeer! Ik erheen, hup over het hek.

Diep ademhalen, de rust vinden en de hond in de gaten houden, niet uit het oog verliezen en niet als een gek erachteraan, fluiten etc., met snoepjes jongleren.

Er passeerde een trein op snelheid en toeterde, Ti springt weg en loopt weer verder het struikgewas in, trein er vlak langs, ik naar haar toe en loop weg in de hoop dat ze meekomt. Ti komt een beetje in mijn richting, komt er weer een trein aan, maar langzamer deze keer. Ti weer ervandoor, komt er nog een trein maar deze gaat stapvoets ik dacht in mijn reddingsmodus, goh wat lief dat een treinmachinist rekening houdt met een hond.

Ti komt aangesjokt en ik heb haar eindelijk vast, trein stopt en deuren gaan open met een hele boze machinist. Ik moet mee naar Weesp naar de politie, gedwee en beetje mopperend klim ik in die hele hoge trein met Ti op mijn nek.

De gemoederen waren van hun kant wat verhit. Ik begreep later pas dat zij dachten dat ik een springer was, tja, daar had ik natuurlijk niet aan gedacht, honden gaan voor, toch.

Weet U wel wat dit geintje kost, meneer, nou nee! maar ik heb de hond en door mijn excuses kreeg ik geen prent. Mijn pa is een oud treindienstleider bij de NS, kon dus beamen dat je daar wel van kan schrikken als er weer zo’n malloot langs het spoor loopt.

Actie geslaagd, eigenaar van de hond heel blij.